AŞK

SEVGİLİM, BİR GÜNÜN.. 

Sevgilim, bir günün ortası şimdi 
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık, 
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde 
Uzat bana uzat ellerini 
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar 
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu, 
Güvercinler güneşten bir sessizliği biriktiriyor 

Ben seni düşünüyorum seni 
Hani tıpkı o ilk günlerdeki gibi 
Kalbim diyorum kalbim 
Daha dün tezgâhtan çıkmış bir su sayacı gibi 
Aşkı anılar besliyor düşler kadar 
Bu yüzden diyorum ki aşk eskidikçe aşktır 
Sevgi eskidikçe sevgi. 
Günümüz ekmeğimiz, türkümüz 
Çoluğumuz çocuğumuz 
Binalar yan yana yükselip gidiyor 
Vapurların ağzı köpük içinde 
Uzaklarda ne kapılar açılıyor 
Trenin biri bir istasyona varıyor 
Ordan çıkıyor biri. 

Her şey biliyor her şey 
Sen biliyor musun bakalım 
Seni nice sevdiğimi? 
Üstüne titrrediğimi? 

Geldiğimi? 
Gittiğimi 

Hadi!

 CEMAL SÜREYA

Bahar geldi, hoşgeldi

Geldi gelmesine de resimde ki gibi bir bahar görmek çok zorlaşır oldu. Şehirden uzaklaştıkça böyle manzaralar görmek mümkün olabilir tabi ama zaman ve imkan faktörlerini unutmamak lazım... Ancak böyle evde oturup resimlere bakarak iç geçirme modunda kalacağım sanırım. Bahar geldiği gibi gidecek... 

Erik yesem, yiyebilsem mesela...

Ah tam mevsimi gelsede, böyle katur kuturr... üüff, kendi kendime eziyet! 

Fırat bendensin :)

Hahahaha :)))))
Dikkat etmek lazım :D

can sıkıntısı...

Boş boş otururken zihnimizde beliren tek sorudur aslında "ne yapsam?". Bu soruyu sordurtan da hiç şüphesiz can sıkıntısıdır... İşte böyle bir durumda geldin aklıma sevgili blog. Ne yapsam, ne yapsam diye can sıkıntısından patlayarak kendime sorarken "Blog yapsam" dedim :). Belki aynı sorunun cevabını arayanlarda şöyle bir geziniverir, neyapsamdaş oluruz.. Evet evet çok sıkılmışım ben "neyapsamdaş" diye bir kelime uydurabildiğime göre :).